Anne ve babalar, çeşmeyi kendileri berbat etmiş oldukları halde çeşmenin saldığı suyun niye bulanık ve kirli aktığını düşünür dururlar.
John Locke

22 Şubat 2011 Salı

Oğlumun içine fil girdi!



-Benim oğlum çok tatlı-
-Benim oğlum çok akıllı-
-Benim oğlum kendi kendine uyur, kendi kendine oynar-


diye "hava" atardım arkadaşlarıma hem oğlumla hem kendimle gurur duyarak. Son günlerde havalı günlerim geride kaldı. Bol bağrış bol çağrışlarla başbaşa kaldım. Oğlumu yatağına bıraktığımda sanırsınız ki odada yavrusunu kaybetmiş bir fil var da ağıt yakıyor. 


meğer büyümüşüz de o meşhur döneme gelmişiz...7-9 ay arası döneme...kaybetme korkusunun had safhaya geldiği döneme...


o zaman şimdi ne yapacağız? Oğlumuzu mümkün mertebe yanımızdan ayırmayacağız...Hiç eksik etmediğimiz sevgimizi daha da, daha da çok vereceğiz...koklayacağız...sarıp sarmalayacağız...o pembe yanaklarından hergün en az ellişer kere öpeceğiz.



2 yorum:

  1. gercekten kendi kendine uyuyup oynuyor muydu:)))

    nasillll? biz 4,5 aylik olmamiza ragmen basbasayiz hep, 7-9 ayi dusunemiyorum o zaman:)

    http://burcualver.blogspot.com/search/label/oglum

    YanıtlaSil
  2. Merhaba Burcu...evet gerçekten kendi kendine uyuyordu (biraz üzerinde çalışmıştım tabii ki)
    4.5 ay hala çok küçük..oyuncaklara biraz daha hakım olsun ve kendi kendine oturmaya başlasın..kendi kendine de oynamaya başlıyor ufaktan..

    YanıtlaSil